ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ

Έθεσαν θέμα μειονότητας
σε Ρόδο και Κω!

της Αντωνίας Δήμου*

114 ΙΟΥΛΙΟΣ 2006 ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ "ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ"

Η 33η Διάσκεψη των ΥΠΕΞ του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ) που πραγματοποιήθηκε στο Αζερμπαϊτζάν από τις 19 έως τις 21 Ιουνίου 2006 εξέτασε δύο αναφορές της Γενικής Γραμματείας για «την κατάσταση στην Κύπρο» (OIC/ICFM-33/POL/SG.REP.4) και «την κατάσταση της τουρκο-μουσουλμανικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη-Ελλάδα» (OIC/33-ICFM/2006/MM/SG.REP.3), οι οποίες στρέφονται εναντίον των εθνικών συμφερόντων Ελλάδας και Κύπρου.

Γίνεται αναφορά στην «τουρκο-μουσουλμανική» μειονότητα στην Ελλάδα, ενώ τίθεται για πρώτη φορά απροκάλυπτα ζήτημα ύπαρξης τουρκικών κοινοτήτων στη Ρόδο και την Κω, που, όπως ισχυρίζεται η υπό τον Τούρκο Δρ Ιχσάνογλου Γενική Γραμματεία του ΟΙΔ, αποστερούνται των δικαιωμάτων τους όσον αφορά στις ευκαιρίες για εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα (σ.σ.: τουρκική), τη δυνατότητα εκτέλεσης των θρησκευτικών τους καθηκόντων, τη διοίκηση των ισλαμικών ιδρυμάτων και τη διατήρηση της πολιτιστικής τους κληρονομιάς (άρθρο 15).

Οι συγκεκριμένες εξελίξεις κάθε άλλο παρά ευνοούν την Ελλάδα, η οποία για μια ακόμη φορά δεν κατόρθωσε να κινηθεί εγκαίρως ώστε να αποτρέψει την «υιοθέτηση» των αναφορών που καταφανώς αποτελούν προϊόν συντονισμένων ενεργειών της τουρκικής διπλωματίας και της εφαρμογής συγκεκριμένης στρατηγικής αξιοποίησης του ΟΙΔ για την προώθησητων στρατηγικών στόχων της Άγκυρας.

Η κυβέρνηση Ερντογάν δίνει μεγάλη έμφαση στην οικοδόμηση του ισλαμικού προφίλ της Τουρκίας και στην ανάληψη ηγετικού ρόλου στο μουσουλμανικό κόσμο, κατά τρόπο που να προβάλλεται η δημοκρατία ως συμβατή με το Ισλάμ. Η συγκεκριμένη στρατηγική αναπτύσσεται παράλληλα με την προώθηση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας. Η Τουρκία εμφανίζεται να εργάζεται με σκοπό τη γεφύρωση του χάσματος Δύσης-Ισλάμ με τη δική της μεσολάβηση, ώστε να καρπωθεί τα διπλωματικά οφέλη και να εμφανιστεί ως η φυσική «γέφυρα» ανάμεσα στο δυτικό και τον ισλαμικό πολιτισμό.

Η πρόθεση της Τουρκίας να παίξει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση των πανισλαμικών πολιτικών κατευθύνσεων με τη μορφή της ενίσχυσης του κοσμικού χαρακτήρα των ισλαμικών κυβερνήσεων, η οποία, παρεμπιπτόντως, συνάδει με τη διακηρυγμένη πολιτική των ΗΠΑ περί προώθησης της «δημοκρατίας» και των «φιλελεύθερων αξιών» στην περιοχή, έλαβε σάρκα και οστά το 2004 με την εξασφάλιση της ανάδειξης ως επικεφαλής της Γενικής Γραμματείας του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης του Τούρκου υποψηφίου Δρ Ιχσάνογλου.

Το ειδικό βάρος της συγκεκριμένης θέσης έχει άμεσο αντίκτυπο στα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, καθόσον οι εισηγήσεις-αναφορές του Γενικού Γραμματέα συνήθως υιοθετούνται από την ολομέλεια του Οργανισμού με τη μορφή ψηφισμάτων. Τα ψηφίσματα Νο. 2/31-Ρ του 2004 και Νο 5/32-Ρ του 2005 για το Κυπριακό καθώς και τα Νο 3/31-ΜΜ του 2004 και Νο 3/32-ΜΜ του 2005 για την τουρκική μουσουλμανική μειονότητα στην Ξάνθη και τη Θράκη ελήφθησαν έπειτα από σχετικές εισηγήσεις- αναφορές του Γ.Γ. του Οργανισμού.

Κυπριακό
Στο πλαίσιο της πρόσφατης Διάσκεψης των υπουργών Εξωτερικών του ΟΙΔ, η Γενική Γραμματεία του Οργανισμού υπέβαλε Σχέδιο Δράσης για το Κυπριακό, το οποίο εστιάζει στην άρση της απομόνωσης της τουρκοκυπριακής πλευράς, την επέκταση των σχέσεων σε όλους τους τομείς και την ανταλλαγή υψηλόβαθμων επισκέψεων αντιπροσωπειών των κρατών-μελών με την τουρκοκυπριακή πλευρά. Αξίζει να επισημανθεί ότι οι Τουρκοκύπριοι συμμετέχουν στον ΟΙΔ με την ονομασία «Τουρκοκυπριακό κράτος», απόφαση η οποία ελήφθη από τη Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τις 14 έως τις 16 Ιουνίου 2004. Καθίσταται προφανές ότι η Τουρκία βαδίζει μεθοδικά με σκοπό τη σταδιακή διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους.

Το Σχέδιο Δράσης της Γενικής Γραμματείας επικεντρώνεται στα εξής:

1. Ενθάρρυνση των κρατών-μελών του ΟΙΔ και των ιδρυμάτων που ανήκουν οργανικά σε αυτόν να ξεκινήσουν δραστηριότητες με σκοπό την άρση της απομόνωσης και την ενίσχυση της συνεργασίας μετους Τουρκοκύπριους.

2. Αποστολή αντιπροσωπείας αποτελούμενης από τη Γενική Γραμματεία του ΟΙΔ, την Ισλαμική Τράπεζα Ανάπτυξης και το Ταμείο Ισλαμικής Αλληλεγγύης προκειμένου να εκτιμηθεί η κατάσταση επί τόπου και να γίνει αναφορά στο πλαίσιο της επόμενης Ισλαμικής Διάσκεψης τωνΥΠΕΞ (ICFM).

3. Δημιουργία Ταμείου Κεφαλαίων (Trust Fund) για τη βοήθεια των Τουρκο- κυπρίων.

4. Οργάνωση σεμιναρίου σε συνεργασία με τα κράτη-μέλη και τα ιδρύματα που ανήκουν οργανικά στον ΟΙΔ σε συντονισμό με την τουρκοκυπριακή πλευρά.

5. Υποβοήθηση της τουρκοκυπριακής πλευράς με την ενθάρρυνση της ενεργούς εμπλοκής της στις διάφορες δραστηριότητες του ΟΙΔ.

Επιπροσθέτως, η Γενική Γραμματείαεπανέλαβε την υποστήριξη για την προβολή και διατύπωση των τουρκοκυ-πριακών θέσεων από τα κράτη-μέλη του ΟΙΔ σε όλα τα διεθνή fora, οποτεδήποτε το Κυπριακό τίθεται προς συζήτηση, στη βάση της ισοτιμίας των δύο πλευρών της Μεγαλονήσου και κάλεσε τα κράτη-μέλη να προβούν ειδικότερα στα εξής:

1. Πρόσκληση Τουρκοκυπρίων επισήμων να συμμετάσχουν σε συναντήσεις και συμπόσια που οργανώνουν τα κράτη-μέλη.

2. Ενθάρρυνση επενδύσεων από τον ιδιωτικό τομέα στο βόρειο τμήμα της νήσου.

3. Αναγνώριση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων του τουρκοκυπριακού «κράτους».

4. Ενθάρρυνση επιχειρηματικών επενδύσεων στον τουριστικό τομέα, καθώς και των πολιτών του ισλαμικού κόσμου να χρησιμοποιούν τα τουριστικά θέρετρατου βορείου τμήματος της νήσου.

5. Ανάληψη πρωτοβουλιών για διμερή συνεργασία στους τομείς πολιτισμού και πληροφοριών.

6. Ενσωμάτωση του τουρκοκυπριακού «κράτους» σε διεθνείς, περιφερειακές και διμερείς κοινωνικές και αθλητικές δραστηριότητες.

7. Πρόσκληση της Ισλαμικής Τράπεζας Ανάπτυξης (IDB) να στείλει στο βόρειο τμήμα της νήσου μία τεχνική αποστολή προκειμένου να διερευνηθούν οι πιθανότητες εκτέλεσης συγκεκριμένων έργων υποδομής.

8. Έκκληση προς το Ταμείο Ισλαμικής Αλληλεγγύης (ISF) να αυξήσει το ύψος της οικονομικής βοήθειας που παρέχει στους Τουρκοκυπρίους και να περιλάβει υπηρεσίες υγείας, ισλαμικά σχολεία, κοινωνικές και αθλητικές δραστηριότητες, να χρηματοδοτήσει συμπόσια και θρησκευτικά σεμινάρια, παράλληλα με την αύξηση της βοήθειας για τη συντήρηση και ανακαίνιση τζαμιών και θρησκευτικών κέντρων.

9. Χορήγηση υποτροφιών σε μουσουλμάνους φοιτητές του τουρκοκυπριακού «κράτους».

Η σταδιακή άρση της απομόνωσης της τουρκοκυπριακής πλευράς αποτελεί πραγματικότητα και έχει ξεκινήσει με τη συνεργασία σε ζητήματα «χαμηλής προτεραιότητας» που αποτελούν ωστόσο βασικό πυλώνα στη διαδικασία ανάπτυξης των σχέσεων σε επικοινωνιακό αλλά και σε ουσιαστικό επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα, η τουρκοκυπριακή πλευρά συμμετείχε στο 4ο Τουρνουά Αθλητικών Δραστηριοτήτων Μουσουλμάνων Γυναικών που διοργανώθηκε στην Τεχεράνη τον Οκτώβριο 2005, αφού προηγουμένως η Γενική Γραμματεία ενθάρρυνε την ηγεσία της Ισλαμικής Αθλητικής Ομοσπονδίας να επιτρέψει τη συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων σε όλες τις ισλαμικές αθλητικές δραστηριότητες.

Επίσης, ο υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού της τουρκοκυπριακής πλευράς παρέστη στη 12η Συνάντηση της Γενικής Συνέλευσης της Διαρκούς Επιτροπής του ΟΙΔ για την Επιστημονική και την Τεχνολογική Συνεργασία (COMSTECH) η οποία πραγματοποιήθηκε στο Ισλαμα-μπάντ του Πακιστάν το Φεβρουάριο του 2006. Η τουρκοκυπριακή πλευρά μάλιστα συνέδραμε με το ποσό των 20 χιλιάδων δολαρίων τον προϋπολογισμό του έτους 2006-2007 της COMSTECH.

Η τουρκοκυπριακή πλευρά προβαίνει και σε συστηματική πολιτική εκμετάλλευση του αρνητικού αποτελέσματος του δημοψηφίσματος για το Σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, προωθώντας αποφάσεις που κατακρίνουν την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν από την ελληνοκυπριακή πλευρά.

Στην απόφαση Νο. 5/32-Ρ για το Κυπριακό, η ολομέλεια του ΟΙΔ επιδοκίμασε το Σχέδιο Ανάν, «που στόχευε στη δημιουργία μιας νέας κατάστασης πραγμάτων στην Κύπρο με τη μορφή ενός νέου διζωνικού συνεταιρισμού με δύο ισότιμα συνταγματικά ΚΡΑΤΗ».

Με βάση τα ανωτέρω, καθίσταται περισσότερο από ποτέ επιτακτική η διπλωματική ενεργοποίηση της Ελλάδας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, με τον ταυτόχρονο επαναπροσδιορισμό των σχέσεών της με τον αραβικό-μουσουλμανικό κόσμο. Η Αθήνα οφείλει να διεκδικήσει με κάθε τρόπο τη συνέχιση της ισορροπημένης πολιτικής που ακολουθούσαν έναντι του Κυπριακού τόσο τα αραβικά κράτη όσο και το Ισραήλ, υποστηρίζοντας την εξεύρεση δίκαιης και βιώσιμης λύσης για τους ακόλουθους λόγους:

Η διχοτόμηση εκτιμάται ότι δεν ωφελεί καμία από τις δύο κοινότητες και ενδέχεται να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ευρύτερη περιοχή. Προς θεμελίωση της συγκεκριμένης εκτίμησης παρατίθεται το ιστορικό προηγούμενο της διχοτόμησης της ινδικής υποηπείρου (subcontinent) μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν το 1947. Ο διαχωρισμός συνοδεύτηκε από ανταγωνισμό εξοπλισμών ο οποίος οδήγησε στην πυρηνικοποίησή τους το 1998. Σε περίπτωση επανάληψης του ιδίου σεναρίου στην Κύπρο θα δημιουργούνταν αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου.

Κράτη της εγγύς περιοχής ανησυχούν για την πιθανότητα εμφάνισης ενός ριζοσπαστικού ισλαμικού κρατιδίου στη Βόρεια Κύπρο. Σε περίπτωση διχοτόμησης, ενδέχεται να αναδει-χθούν ακραία ισλαμικά στοιχεία ως απόρροια πιθανής οικονομικής ή πολιτικής αναταραχής στο τουρκοκυπριακό τμήμα.

Μια διζωνική, δικοινοτική λύση θα μπορούσε να ισχυροποιήσει τη διαπραγματευτική διαδικασία Ισραήλ και Παλαιστινίων με την εφαρμογή παρόμοιας λύσης στο ζήτημα του τελικού καθεστώ τος της πόλης των Ιεροσολύμων που διεκδικείται ως πρωτεύουσα τόσο από το Ισραήλ όσο και τους Παλαιστινίους. Η πιθανότητα διχοτόμησης της Λευκωσίας δεν αποτελεί θετική εξέλιξη για το Ισραήλ, που εκτιμά πως το παρόν καθεστώς στη Λευκωσία προσομοιάζει με το αντίστοι χο της πόλης των Ιεροσολύμων προ της διχοτόμησης το 1967. Η προώθηση κοινά αποδεκτής φόρμουλας για την κατανομή των πολιτικών εξουσιών στην Κύπρο θα μπορούσε να αποτελέσει μοντέλο επίλυσης και της ισραηλινο-παλαιστινιακής διένεξης.

«Τουρκική» μειονότητα Δυτικής Θράκης
Οι προθέσεις της Τουρκίας να εγείρει θέμα «τουρκικής» μειονότητας στη Θράκη έχουν καταστεί το τελευταίο χρονικό διάστημα πασιφανείς. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να ενταχθεί η αναφορά του Γενικού Γραμματέα του ΟΙΔ, που κάνει λόγο για παραβίαση των πολιτικών, πολιτειακών και θρησκευτικών δικαιωμάτων της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη.

Συγκεκριμένα, η εισήγηση-αναφορά της Γενικής Γραμματείας αναφέρεται στη συνθήκη της Λοζάνης, η οποία εξασφαλίζει τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος να ελέγχουν τα θρησκευτικά κέντρα και τα ισλαμικά της ιδρύματα ως Έλληνες πολίτες με πλήρη δικαιώματα και καθήκοντα.

Ο ισχυρισμός περί παραβίασης των μειονοτικών δικαιωμάτων εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας στοιχειοθετείται σε «πληροφορίες που έχει λάβει» και αφορούν κυρίως στην παρεμπόδιση της συμμετοχής μελών της μουσουλμανικής μειονότητας στην ενεργό πολιτική ζωή της Ελλάδας:

1. Λόγω της ποσόστωσης του 3% ως βασικής προϋπόθεσης εισαγωγής κομμάτων στο Κοινοβούλιο στις εθνικές εκλογές, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει πιθανότητα ανεξάρτητος υποψήφιος να εκλεγεί σε άλλη περιφέρεια πλην της Αθήνας. Ο πληθυσμός της «τουρκικής» μειονότητας, ο οποίος ανέρχεται σε 1,5% επί του συνολικού πληθυσμού της χώρας δεν αρκεί για να εκπροσωπηθεί από ανεξάρτητους υποψηφίους, αναγκάζοντας τα μέλη της «τουρκικής» μουσουλμανικής μειονότητας να κατεβαίνουν στις εκλογές ως υποψήφιοι των ελληνικών πολιτικών κομμάτων. Η υποκρισία του εν λόγω επιχειρήματος είναι εξοργιστική δεδομένου ότι το πλαφόν εισαγωγής στο Τουρκικό Κοινοβούλιο είναι 10%! Και η ελληνική διπλωματία απέτυχε να ενημερώσει τις φιλικές προς την Αθήνα πρωτεύουσες!

2. Λόγω της πληθυσμιακής πολιτικής της Ελλάδας και «τον εποικισμό των μεταναστών», εκ των οποίων το μεγαλύτερο μέρος προέρχεται από την Ρωσία, σε περιοχές όπου τα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας διαβιούν. Στόχος, ισχυρίζονται, είναι η μείωση της πολιτικής δύναμης της «τουρκικής» μειονότητας, η οποία στηρίζεται στη δημογραφική της πυκνότητα. Η πολιτική εκπροσώπηση των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης μπλοκαρίστηκε μέσω του «Σχεδίου Καποδίστριας» το οποίο επιτρέπει τη διοικητική αναδιάρθρωση των περιφερειών, δήμων και κοινοτήτων κατά τρόπο ώστε να εγερθούν νέα εμπόδια για την τουρκική μειονότητα! Η μειονότητα, υποστηρίζουν, αποτελεί το 50% του πληθυσμού στη Ροδόπη, που αποτελεί τη μοναδική περιφέρεια όπου η μειονότητα έχει καθοριστικό ρόλο στην εκλογή του «κυβερνήτη» της. Με βάση αυτό το Σχέδιο, η Ροδόπη, όπου υπάρχει «τουρκική» πλειοψηφία, ενώθηκε με τον Έβρο, όπου υπάρχει ελληνική πλειοψηφία. Επίσης, η Ξάνθη ενώθηκε με τις δύο περιφέρειες της Καβάλας και της Δράμας, όπου διαβιούν μόνο Έλληνες.

3. Λόγω της εγκατάστασης Ελλήνων στρατιωτών, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990, στην περιοχή προκειμένου να ψηφίσουν εκεί στις εθνικές εκλογές. Ισχυρίζονται επίσης ότι Έλληνες τελωνειακοί εμπόδισαν στις εκλογικές περιόδους την είσοδο μελών της μουσουλμανικής μειο- νότητας από την Τουρκία στην Ελλάδα με σκοπό να αποτραπεί η δυνατότητά τους να ψηφίσουν.

Στο κεφάλαιο περί σεβασμού των θρησκευτικών και εθνοτικών δικαιωμάτων, η Γενική Γραμματεία του ΟΙΔ αναφέρεται σε βανδαλισμούς και ασέβειες έναντι των ιερών μουσουλμανικών τοποθεσιών όπως τα τζαμιά και τα κοιμητήρια στη Δυτική Θράκη, οι οποίες συνεχίζονται. Αναφορά επίσης γίνεται στην περίπτωση όπου συνεργείο ελληνικού τηλεοπτικού σταθμού γύρισε σκηνές τηλεοπτικού σίριαλ «σε ένα τζαμί σε ορεινό χωριό της Ξάνθης, τον Εχίνος, την τρίτη ημέρα της εορτής Al-Adha, του προηγούμενου έτους!

Η ελληνική πολιτεία επικρίνεται επίσης για την έλλειψη θετικών βημάτων όσον αφορά στην αναγνώριση της εθνικής ταυτότητας της «τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας». Παρατίθεται μάλιστα η περίπτωση της απαγόρευσης που επέβαλε το ελληνικό Ανώτατο Δικαστήριο το 2005 στις δραστηριότητες της παλαιότερης Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας με την επωνυμία «Τουρκική Ένωση της Ξάνθης», που συστάθηκε το 1984, με το μοναδικό αιτιολογικό ότι ο τίτλος φέρει τη λέξη «τουρκική». Η υπόθεση, όπως αναφέρεται, παραπέμφθηκε από τη μειονότητα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως και η αντίστοιχη υπόθεση του Πολιτιστικού Συνδέσμου των Τούρκων Γυναικών της Ροδόπης, το αίτημα για εγγραφή του οποίου αρνήθηκαν οι ελληνικές αρχές με το ίδιο σκεπτικό.

Σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία του ΟΙΔ, η «τουρκική μουσουλμανική μειονότητα» αναμένει από το ευρωπαϊκό Δικαστήριο να καταδικάσει την Ελλάδα με την κατηγορία ότι απαγορεύει στη μειονότητα να ασκεί το δικαίωμα της ειρηνικού συνεταιρίζεσθαι, το οποίο κατοχυρώνεται από τη Συνθήκη της Λοζάνης του 1923, και επιπλέον ελπίζει «ότι αυτή η απόφαση θα κινητοποιήσει τις ελληνικές αρχές να τροποποιήσουν την νομοθεσία τους και να επιτρέψουν στην ‘τουρκική μουσουλμανική μειονότητα’ να μπορεί να χρησιμοποιεί την εθνική της ταυτότητα στους τίτλους των μειονοτικών οργανώσεων».

Καθίσταται προφανές ότι η Τουρκία προβαίνει σε πολιτική και διπλωματική αξιοποίηση της πρόσβασής της στον ΟΙΔ σε βάρος της Ελλάδας, όπως άλλωστε αποτυπώνεται ξεκάθαρα στην απόφαση Νο. 3/32-ΜΜ για την κατάσταση της μειονότητας στην Ελλάδα. Η συγκεκριμένη απόφαση:

1. Καταδικάζει τη «δικαστική παρενόχληση» των εκλεγμένων μουφτήδων στην Ξάνθη και την Κομοτηνή, Μεχμέτ Εμίν Αγάκαι Ιμπραήμ Σερίφ.

2. Απαιτεί τη λήψη των απαραίτητων μέτρων για την εκλογή των διοικητικών συμβουλίων των θρησκευτικών κέντρωνκαι ιδρυμάτων από την «τουρκική» μουσουλμανική μειονότητα, που θα επιτρέψει την αυτοδιοίκησή τους.

3. Απαιτεί από την Ελλάδα να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για το σεβασμό των δικαιωμάτων και της ταυτότητας της «τουρκικής» μουσουλμανικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη, και να αναγνωρίσει επειγόντως τους εκλεγμένους μουφτήδες της Ξάνθης και της Κομοτηνής ως επίσημους μουφτήδες.

Η Ελλάδα οφείλει να προβεί στις απαραίτητες «διορθωτικές κινήσεις» στην πολιτική της με σκοπό την προβολή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και σε επιλεγμένες χώρες του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης ώστε να προβληθεί ως χώρα που σέβεται το Ισλάμ και αντιμετωπίζει τους μουσουλμάνους όπως τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες.

Με αυτό τον τρόπο, όχι μόνο θα αφαιρεθούν επιχειρήματα από τη διπλωματική «φαρέτρα» της Τουρκίας, αλλά η Αθήνα θα κάνει αισθητή την παρουσία και την παρεμβατική της δυνα-τότητα στην ευρύτερη περιοχή, συμπληρώνοντας το πολιτικό κενό του οποίου, αν μη τι άλλο, επιδιώκουν την αναπλήρωση περιφερειακές χώρες, όπως η Τουρκία, με ό,τι αυτό συνεπά-γεται για τα ελληνικά συμφέροντα...

* Ερευνήτρια, Κέντρο Στρατηγικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Ιορδανίας.